സൗഹൃദ കാവ്യം
സൗഹൃദ കാവ്യം
ഋതുക്കളുടെ ചില്ലയില് വീണ്ടും വസന്തം ചേക്കെറിടുമ്പോള്...
ഏതോ ജന്മ പുണ്യം പോലെ കാലമെനിക്ക് നല്കിയ
വാടാത്ത പൊഴിയാത്ത സൗഹൃദത്തിന് കുഞ്ഞുപൂക്കള്
എങ്ങും സുഗന്ധം പരത്തുന്നു....
പിന്നതില് ഓര്മ്മകള് തളിര്ത്തിടുന്നു...
പാടിതീര്ക്കാനാവാത്തോരാ കറയറ്റ സൗഹൃദ കാവ്യം
നനവോലും വാക്കുകളില് പകര്ത്തിടുമ്പോള്..
അറിയില്ലെനിക്കേതും വിരഹം കണ്ണീരായ് പൊഴിയുന്നു .......
No comments:
Post a Comment